Το πρώτο χρόνο ήμουνα άγιο παιδί στρωμένο
το δεύτερο με γέλασε μια πλάνα αγκαλιά
Το τρίτο ξημερώθηκα σε άγνωστα κρεβάτια
Το τέταρτο τους φίλους μου αποχαιρέτησα

Στην κολυμπήθρα ρίξανε νερό αλκοολούχο
και το όνομα που μου ‘δωσαν ήταν χαμένο ρούχο


Το πρώτο ψέμα το ‘βγαλα σαν πέτρα απ’ τα νεφρά μου
το δεύτερο σα κέρασμα ποτήρι δροσερό
Το τρίτο σα της άνοιξης το πρώτο αεράκι
στο τέταρτο κοιτάχτηκα δεν ήμουν πια εγώ

Στην κολυμπήθρα ρίξανε νερό αλκοολούχο
και το όνομα που μου ‘δωσαν ήταν χαμένο ρούχο

Τη πρώτη αγάπη που ‘ζησα παντοτινή την είπα
η δεύτερη μου κόστισε λιγότερα φιλιά
Η τρίτη ήρθε με χαρά διπλή χαρά που φεύγει
στη τέταρτη να θυμηθώ να σβήσω τη φωτιά

Στην κολυμπήθρα ρίξανε νερό αλκοολούχο
και το όνομα που μου ‘δωσαν ήταν χαμένο ρούχο