΄Οπως λέμε,έφυγες και πας για τον άλλον κόσμο.Νέκρα...Τώρα θα πετάς σκίζοντας στα δύο τ'αστέρια.Τέρμα οι μπροστάντζες και τα μπυρατζίδικα.Κάλμα!Οχι,Εσένιν δίχως ειρωνίες ένας κόμπος σφίγγει το λαιμό μου,δε γελώ.Στο χαρακωμένο χέρι βλέπω ένα δισταγμό λίγο πρίν το τσουβαλάκι με τα κόκκαλα κρεμάσεις στο ταβάνι.Φτάνει!Στοπ!Είσαι στα καλά σου;Του θανάτου η κιμωλία να σου μπογιατίσει τα μάγουλα;Γιατί λοιπόν;Μας τρώει τώρα εμάς το πώς και το γιατί...Όλο κατι μουρμουρίζουν οι κριτικοί-φταίει τούτο,φταίει τ'άλλο-μα κυρίως που δεν είχες επαφή.Άρα;Πίνε τόση κι άλλη τόση μπύρα και κρασί.Σα να λέμε αν αντί για την μποεμαρία,τους προλετάριους είχες και την τάξη τους,θα σου έβαζε μυαλό η τάξη,θα στον έσπαγε τον τσαμπουκά.Αλλά η τάξη τι;Στο σαλέπι σβήνει τη δίψα της;Έννοια σου!Ξέρει η τάξη να τα κοπανάει.Μα πιστεύω αν κάναν μια τέτοια κουζουλάδα θα τα τίναζες ακόμα πιο νωρίς.Καλύτερα από τη βότκα πέθαινε παρά από την πλήξη! (Στον Σεργκε'ι' Εσένιν,Βλαντιμήρ Μαγιακόφσκι)