Τέμνοντας άπειρες αχτίδες φωτός,μια σταγόνα βροχής εμβόλισε κάλυκα άνθους.Η έκρηξη έφερε στην επιφάνεια άπειρα ψήγματα πάθους.Δε γνώριζε- η σταγόνα- πώς η απόλυτη υλοποίηση του αισθήματος,όπως και η ελέυθερη πτώση,φέρνουν μαζί τους τον κατακερματισμό,την εκδίκηση του καιρού και,ενίοτε,την αδράνεια του θανάτου...