
Αγέρα να 'σαι τιμωρός,
να 'σαι και παιχνιδιάρης
κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου,
να 'ρθεις να μου την πάρεις.
Για να κοιτάζει από ψηλά,
του κόσμου τη ραστώνη,
να ξεχαστεί σαν των βουνών,
το περσινό το χιόνι.(Θανάσης Παπανωνσταντίνου)
Πισω απο απλα πραγματα κρυβομαι για να με βρειτε.Αν δε με βρειτε,θα βρειτε τα πραγματα.Θα αγγιξετε εκεινα που αγγιξε το χερι μου,θα σμιξουν τα χναρια των χεριων μας...
1 σχόλιο:
Ε ναι... σου χρειάζεται η τιμωρία ως άτακτο σύννεφο... με παντελόνια....
:-))))))
Δημοσίευση σχολίου